ماه های عبری

در این صفحه از عبری پدیا قصد داریم شما را با ماه های عبری آشنا کنیم. ماه های عبری نه تنها واحدهای زمانی در تقویم یهودی هستند بلکه گنجینه ای از تاریخ، فرهنگ و معنویت یهود را در خود جای داده اند. ما در این سفر با هم ریشه و معنای نام هر ماه را بررسی می کنیم، ترتیب و تقویم ماه های عبری را می آموزیم و با ویژگی های منحصر به فرد هر ماه آشنا می شویم.

هدف ما این است که با زبانی ساده و قابل فهم، شما را با این جنبه مهم از فرهنگ یهود آشنا کنیم. در این مسیر، تلاش می کنیم تا اطلاعات کاربردی و مفیدی را در اختیار شما قرار دهیم که نه تنها دانش شما را افزایش دهد، بلکه درک عمیق تری از آموزش زبان عبری و سنت های یهودی به شما ببخشد. پس با ما همراه باشید تا سفری جذاب و آموزنده را در دنیای ماه های عبری آغاز کنیم.

ریشه و تاریخچه نام ماه های عبری

نام ماه های عبری ریشه در فرهنگ و تاریخ باستانی یهود دارد. این نام ها نه تنها نشان دهنده ترتیب زمانی هستند، بلکه هر کدام حامل معنا و مفهومی خاص هستند که به رویدادهای تاریخی، مذهبی و کشاورزی مرتبط می شوند. بررسی ریشه شناسی این نام ها به ما کمک می کند تا درک عمیق تری از فرهنگ و تمدن یهود به دست آوریم.

نام های ماه های عبری از زبان اکدی، یک زبان سامی باستانی که در بین النهرین رایج بود، گرفته شده اند. این نشان می دهد که یهودیان در دوره تبعید بابلی با فرهنگ و زبان اکدی آشنا شدند و نام های ماه های خود را از آن ها اقتباس کردند. هر نام دارای معنایی خاص است که به رویدادهای مهم در آن ماه یا ویژگی های طبیعی آن دوره اشاره دارد. به عنوان مثال، ماه نیسان به معنای “آغاز” یا “شکوفایی” است که به آغاز بهار و رویش گیاهان اشاره دارد.

ترتیب و تقویم ماه های عبری

تقویم عبری یک تقویم قمری-شمسی است که بر اساس چرخه ماه و خورشید تنظیم می شود. این تقویم شامل ۱۲ ماه قمری است که هر ماه حدود ۲۹ یا ۳۰ روز دارد. برای هماهنگ کردن تقویم قمری با سال شمسی، هر دو یا سه سال یک بار یک ماه اضافی به نام “آدار دوم” به تقویم اضافه می شود. این کار باعث می شود تا جشن ها و اعیاد یهودی در فصول مناسب خود قرار گیرند.

آغاز هر ماه عبری با رویت هلال ماه نو تعیین می شود. این رویت توسط یک دادگاه مذهبی تایید می شود و سپس به طور رسمی اعلام می گردد. تقویم عبری با تقویم میلادی و قمری تفاوت هایی دارد. سال عبری معمولاً با ماه تیشری آغاز می شود که مصادف با ماه سپتامبر یا اکتبر میلادی است. تقویم عبری نقش مهمی در زندگی مذهبی و فرهنگی یهودیان دارد و تعیین کننده زمان برگزاری اعیاد، روزه ها و سایر مناسبت های مهم است.

ماه نیسان: ماه آزادی

ماه نیسان به عنوان اولین ماه سال عبری، جایگاه ویژه ای در تقویم یهودی دارد. این ماه نماد آزادی و رهایی از بردگی است و یادآور خروج بنی اسرائیل از مصر است. عید پسح (فصح) که یکی از مهم ترین اعیاد یهودی است، در این ماه برگزار می شود و یادآور این واقعه تاریخی مهم است.

ماه نیسان نه تنها یادآور آزادی از بردگی فیزیکی است، بلکه نمادی از آزادی معنوی و رهایی از محدودیت ها نیز به شمار می رود. در این ماه، یهودیان به یاد می آورند که چگونه خداوند آن ها را از ظلم و ستم نجات داد و به آن ها فرصتی دوباره برای ساختن زندگی بهتر داد. آداب و رسوم مرتبط با این ماه، مانند خوردن متزا (نان فطیر) و خواندن هگادا (داستان خروج از مصر)، به منظور یادآوری و انتقال این پیام مهم به نسل های آینده انجام می شود.

ماه ایار: ماه شکوفایی

ماه ایار به عنوان دومین ماه سال عبری، با طبیعت و رویش مرتبط است. این ماه زمانی است که گیاهان شروع به شکوفه زدن می کنند و زمین از خواب زمستانی بیدار می شود. ماه ایار نمادی از امید، تجدید و آغاز دوباره است.

علاوه بر ارتباط با طبیعت، ماه ایار از نظر تاریخی نیز اهمیت دارد. روز استقلال اسرائیل که در سال ۱۹۴۸ میلادی تاسیس شد، در این ماه قرار دارد. این روز یادآور تلاش ها و مبارزات مردم یهود برای داشتن کشوری مستقل و آزاد است. جشن گرفتن روز استقلال در ماه ایار، نشان دهنده پیوند عمیق بین مردم یهود و سرزمین اسرائیل است.

ماه سیوان: ماه دریافت تورات

ماه سیوان به عنوان سومین ماه سال عبری، با دریافت تورات توسط موسی در کوه سینا مرتبط است. عید شاووعوت (هفته ها) که یکی از مهم ترین اعیاد یهودی است، در این ماه برگزار می شود و یادآور این واقعه مهم است.

دریافت تورات نه تنها یک رویداد تاریخی مهم است، بلکه نمادی از عهد و پیمان بین خداوند و قوم یهود است. در این عهد، خداوند تورات را به عنوان راهنمای زندگی به قوم یهود عطا کرد و از آن ها خواست تا از قوانین و دستورات آن پیروی کنند. ماه سیوان فرصتی است برای یهودیان تا این عهد را دوباره زنده کنند و تعهد خود را به پیروی از تورات تجدید کنند.

ماه تموز: ماه سوگواری

ماه تموز به عنوان چهارمین ماه سال عبری، با وقایع تلخ تاریخی مرتبط است. در این ماه، یهودیان به یاد شکستن الواح ده فرمان توسط موسی و سایر مصیبت هایی که در طول تاریخ بر آن ها وارد شده است، سوگواری می کنند.

شکستن الواح ده فرمان نمادی از گناه و نافرمانی قوم یهود در برابر خداوند است. این واقعه نشان می دهد که انسان ها همواره در معرض خطا و لغزش هستند و باید تلاش کنند تا از گناه دوری کنند. ماه تموز فرصتی است برای یهودیان تا به اشتباهات خود اعتراف کنند، توبه کنند و به سوی خداوند بازگردند.

ماه آو: ماه ویرانی

ماه آو به عنوان پنجمین ماه سال عبری، با تخریب معبد مقدس (بیت همیقداش) در اورشلیم مرتبط است. در این ماه، یهودیان به یاد این واقعه تلخ تاریخی سوگواری می کنند و برای بازسازی معبد دعا می کنند.

تخریب معبد مقدس نمادی از از دست دادن استقلال و حاکمیت یهودیان است. این واقعه نشان می دهد که چگونه تفرقه و نفاق می تواند منجر به نابودی شود. ماه آو فرصتی است برای یهودیان تا از اشتباهات گذشته درس بگیرند و برای اتحاد و همدلی تلاش کنند.

ماه ایلول: ماه توبه

ماه ایلول به عنوان ششمین ماه سال عبری، ماه آماده سازی برای روزهای توبه و بازگشت به خدا است. در این ماه، یهودیان به بررسی اعمال خود می پردازند، از اشتباهات خود پشیمان می شوند و برای بخشش از خداوند طلب آمرزش می کنند.

ماه ایلول فرصتی است برای یهودیان تا با خود و خدای خود آشتی کنند. در این ماه، یهودیان به طور ویژه به دعا، صدقه و انجام اعمال نیکو می پردازند. هدف از این اعمال، پاک کردن روح و آماده شدن برای استقبال از سال نو با دلی پاک و قلبی توبه کار است.

ماه تیشری: ماه داوری

ماه تیشری به عنوان هفتمین ماه سال عبری، با روزهای روش هشانا (سال نو یهودی) و یوم کیپور (روز کفاره) مرتبط است. در این ماه، یهودیان به یاد می آورند که خداوند در این روزها به داوری اعمال آن ها می پردازد و سرنوشت آن ها را برای سال آینده تعیین می کند.

روش هشانا و یوم کیپور روزهایی هستند که یهودیان به طور ویژه به دعا، توبه و طلب آمرزش می پردازند. در این روزها، یهودیان از خداوند می خواهند تا گناهان آن ها را ببخشد، بیماری ها را شفا دهد و به آن ها عمری طولانی و پر برکت عطا کند. ماه تیشری زمانی است برای تجدید عهد با خداوند و آغاز سال نو با امید و انگیزه. عبری پدیا در کنار شماست.

ماه حشوان: ماه دعا

ماه حشوان که هشتمین ماه تقویم عبری است، اغلب به عنوان ماهی بین اعیاد شناخته می‌شود. بعد از شور و هیجان اعیاد تیشری، حشوان ماهی است برای دعا و تفکر. در این ماه، یهودیان برای نزول باران دعا می‌کنند، زیرا باران برای کشاورزی و زندگی حیاتی است.

اگرچه حشوان به اندازه ماه‌های دیگر اعیاد خاصی ندارد، اما اهمیت ویژه‌ای دارد. این ماه فرصتی است برای تمرکز بر روی مسائل روزمره زندگی و قدردانی از نعمت‌های الهی. برخی از یهودیان در این ماه به انجام اعمال نیکوکارانه و کمک به نیازمندان می‌پردازند.

ماه کیسلو: ماه معجزه

ماه کیسلو نهمین ماه تقویم عبری است و با عید حنوکا (عید اخلاص) گره خورده است. حنوکا یادآور معجزه روشن ماندن شمعدان معبد به مدت هشت روز با وجود داشتن روغن کافی تنها برای یک روز است.

این عید نمادی از پیروزی نور بر تاریکی و ایمان بر شک است. در طول حنوکا، یهودیان هر شب یک شمع از شمعدان حنوکا (منورا) را روشن می‌کنند و به یاد معجزه رخ داده در معبد، سرودها و دعاهایی را می‌خوانند. خوردن غذاهای سرخ شده در روغن، مانند لاتکه (پنکیک سیب زمینی) و سوفگانیوت (دونات)، از دیگر رسوم این عید است.

ماه طوت: ماه روزه

ماه طوت دهمین ماه تقویم عبری است. در این ماه روز دهم طوت واقع شده که یک روز روزه داری است. این روز یادآور محاصره اورشلیم توسط بابلیان است که منجر به تخریب معبد مقدس شد.

روزه گرفتن در دهم طوت فرصتی است برای یهودیان تا به یاد مصیبت‌های گذشته بیفتند و برای بازسازی معنوی خود تلاش کنند. در این روز، یهودیان از خوردن و آشامیدن خودداری می‌کنند و به دعا و توبه می‌پردازند.

ماه شواط: ماه درختان

ماه شواط یازدهمین ماه تقویم عبری است و با عید تو بیشواط (روز درختان) مرتبط است. تو بیشواط جشنی است برای قدردانی از طبیعت و اهمیت درختان در زندگی.

در این روز، یهودیان به کاشت درخت می‌پردازند و میوه‌های خشک و تازه می‌خورند. تو بیشواط یادآور اهمیت حفظ محیط زیست و قدردانی از نعمت‌های الهی است.

ماه آدار: ماه شادی

ماه آدار آخرین ماه تقویم عبری است و با عید پوریم (عید قرعه) گره خورده است. پوریم یادآور نجات یهودیان از توطئه هامان، وزیر خشایارشاه، برای نابودی آن‌ها است.

پوریم عیدی است پر از شادی، جشن و سرور. در این روز، یهودیان لباس‌های رنگارنگ می‌پوشند، به یکدیگر هدیه می‌دهند، غذاهای خوشمزه می‌خورند و داستان پوریم (مگیلا) را می‌خوانند. همچنین، مرسوم است که در این روز به فقرا کمک شود.

سوالات متداول